Kibice we Włoszech
Według sondaży zaledwie 52,2% Włochów kibicuje meczom piłki nożnej. Najbardziej popularną i lubianą drużyną jest Juventus Turyn: liczy aż 29% kibiców (tj. około 12 milionów osób), zaraz po niej plasuje się Inter (17,4%) i Milan (14,1%); na czwartym miejscu znajduje się Napoli, na piątym Roma. Zaledwie 2,2% kibiców śledzi wyłącznie mecze reprezentacji narodowej. W ostatnich latach najbardziej wzrosła liczba kibiców klubu Roma, natomiast częściowo zredukowała się liczba kibiców Inter. (LaRepubblica 09.2010). Najbardziej kibicowana drużyna na świecie to także Juventus: jej mecze śledzi około 180 milionów sympatyków. Warto też przypomnieć, że Juventus zawarł przyjaźń („gemellaggio”) z Legią Warszawa.
Innym interesującym sondażem opublikowanym przez Demos (Istituto di ricerca politica e sociale) jest klasyfikacja klubów piłki nożnej według ukierunkowań politycznych kibiców, z którego wynika, że Milan „popiera” PdL i Legę Nord (co jest oczywiste ze względu na właściciela klubu, Berlusconiego); Inter związana jest głównie z Legą Nord, a w mniejszej części z PdL i PD; Juventus sympatyzuje po równo z PdL i PD, natomiast Roma jest zdecydowanie centro-lewicowa (candidonews.wordpress.com 24 settembre, 2010).
Tifoso, czyli kibic
Przymiotnik „tifoso/a” pochodzi od greckiego „thifos”. W mitologii greckiej Tyfon był synem Gai i Tartarosa (wg. innych podań był synem Hery), o wyglądzie pół człowieka, pół zwierzęcia, siłą i wzrostem przewyższającym wszystkich innych. Jeden z mitów podaje, że Zeus rzucił w niego górą Etną, i do dziś pozostałości piorunów wydobywają się czasem z Etny w postaci dymu i płomieni. Wstrząsy i drżenie ziemi odczuwalne w okolicach wulkanu oznaczają że Tyfon wciąż próbuje wydostać się spod góry.
Grecki „thifos” to także termin medyczny - tyfus/dur. Stąd powstał przymiotnik „tifoso” , który odnosi się także do osoby chorej, gorączkujacej, delirującej. W latach 20-tych termin pojawił się w prasie w znaczeniu metaforycznym, właśnie w kontekście sportowym, i dziś oznacza „pasjonat”, „sympatyk”, „kibic”, np. „essere tifoso della squadra”. Prawdopodobnie w latach 30-tych, powstał czasownik używany w mowie potocznej „tifare”, czyli „fare il tifo per” – kibicować. Natomiast termin „tifoseria” jest neologizmem i oznacza całą grupę kibiców dopingujacych jednej drużynie.
W latach 50-tych zorganizowały się pierwsze grupy kibiców piłki nożnej we Włoszech, a zaraz potem w Wielkiej Brytanii (tzw.„hooligans”), którzy różnili się od włoskich sympatyków tym, że mieli więcej wspólnego z wandalizmem niż z kibicowaniem. Dopiero w latach 70-tych, kiedy we Wloszech nasiliła się fala terrorymu, stopniowo pojawiły się na ulicach manifestacje i transparenty, korowody włoskich kibiców skandujące slogany w atmosferze agresji i przemocy, również o podłożu społeczno-politycznym. To wtedy powstały kolorowe akcesoria odzieżowe określające przynależność do klubu, a nowy model kibicowania rozpowszechnił się już w całej Europie.
Ultras (ultrà) to zorganizowane grupy zagorzałych kibiców, często kojarzonych z ekstremalną manifestacją przekonań, z przemocą na stadionach i na ulicach miast. Obecnie klasyfikuje się „ultras” jako odrębną podgrupę społeczną często manipulowaną politycznie i ideologicznie przez różne frakcje. W języku włoskim popularne jest także określenie „curva”, czyli zakrzywiony sektor stadionu. To właśnie w tych sektorach, na skręconej części stadionu za bramkami lokują się najbardziej krzykliwi i zagorzali „ultras”. Tak więc dziś terminy „Curva Nord” czy „Curva Sud” symbolizują subkultury stadionowych „ultras” we Włoszech.
W 1989 roku na skutek powtarzających się epizodów przemocy na stadionach, władze państwowe wprowadziły DASPO (Divieto di Accedere alle manifestazioni SPOrtive), czyli ustawę mającą na celu zidentyfikowanie i wykluczenie z imprez sportowych jednostek zagrażających porządkowi i bezpieczeństwu publicznemu. Wprowadzono także inne środki prawne, min. zakaz używania rac, petard, świec dymnych itp. na stadionach, a kibicom wyjątkowo agresywnym grozi kara pozbawienia wolności od 5 do 15 lat. Stopniowo wprowadzana jest również tzw. „tessera del tifoso”.
Karta kibica
„Tessera del tifoso”, czyli karta kibica jest wielofunkcyjną kartą stadionową i platniczą. Pozwala na identyfikację kibiców zgodnie z ustawą Ministerstwa Spraw Wewnetrznych z 2009r. o bezpieczeństwie imprez masowych na stadionach. Jest to tzw. karta „przedplacona” (prepaid), czyli ma funkcję dokonywania platności. Bez posiadania takiej karty kibic nie może nabyć abonamentu na mecze wyjazdowe swojej drużyny, oraz biletu na mecze serii A. Podobne karty kibica pojawiły się już w wielu innych krajach, również w Polsce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz